Υγρά τα ονειρά μου μέσα στη θάλασσα
μεγεθύνονται στο βάθος της
καθώς κολυμπώ να ανακαλύψω
το φως του ήλιου που διαρκεί αυτές τις μέρες περισσότερο
που μου δίνει περισσότερες ευκαιρίες και ελευθερία
Κάνει τις ιδέες μου να ανθίζουν και να μοσχοβολούν ομορφα
σαν ένα ταπεινό χαμομηλάκι, ενα μικρό γιασεμί,
Και οι οριζοντές μου σκαρφαλώνουν σαν τσίφτισσα βοκαμβίλια, στους τοίχους
που οι άλλοι θέτουν εμπρός μου
για να διακρίνω από κει πάνω
ένα χάρτινο καραβάκι
να με ταξιδέψει στη χαμένη παιδικότητα
κλωτσώντας ένα ρόδι που θα σπάσει, ξεχύνοντας την ευτυχία…
ονειρα παραμυθιου 
Και εγώ , και εγώ θέλω βόλτα με χάρτινο καραβάκι !Θέλω να με αγγίξει ο άνεμος και να μυρίσω το γιασεμί σου!Θα με πάρεις μαζί;
Καλησπέρα παραμυθού μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εννοείται Συνονόματη, αλλιώς τι νόημα έχει η βόλτα χωρίς καλή παρέα; Καλησπέρα κοριτσάκι! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έμεινα πολύ ώρα να χαζεύω αυτή τη γαλήνια εικόνα… έρχεται το καλοκαίρι και θα μας δοθούν πολλές ευκαιρίες για γαλήνη! 😉
ΑΦιλάκια τρυφερά! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ξέχασα να προσθέσω ξαναδιαβάζοντας το τρυφερό σου κείμενο, πως δεν φτάνει μόνο μια εικόνα για να αισθανθείς όμορφα, χρειάζεται και λίγη ποίηση! ❤
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ξανά γράφω το σχόλιο μου,γιατι η WordPress μου κάνει κόλπα και δεν το βλέπω εδω να εμφανιζεται:Έλεγα μαγισσούλα μου, πως μου αρέσει κατα καιρούς να αναρτώ πράγματα που έχω γράψει πρόσφατα ή στο παρελθόν,γνωρίζοντας πως υπάρχουν άνθρωποι με ανοιχτή καρδια, έτοιμοι να τα διαβάσουν…
´´Τα καλοκαίρια της παιδικής μας ηλικιας´´-δεν θα ήταν ωραίος τίτλος για μια ταινια μικρού μήκους απο τον Κωνσταντίνο σου;; (κάθε φορά που βρίσκομαι να παρατηρώ την πτώση ενός φύλλου απο ένα δέντρο,σκέφτομαι την ταινια του με τον κ. Μιχαλόπουλο…) Αφιλακια καλοκαιρινα κ γλυκα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!